2 augustus. Daar zijn we dan

De laptop geeft aan dat het maandagochtend kwart voor 7 is. De telefoon zegt dat het hier kwart voor negen is, maar dan op zondagavond. De zon doet alsof het rond zes uur is en wij? wij zijn helemaal onze interne klok kwijt. En dat merk je omdat Bart as we speak een dutje doet, Carlijn nog even haar workout uitvoert en Jasper al naar bed is. 

Maar ja, dat krijg je ervan als je met de tijd meevliegt. In Anchorage is het nou eenmaal 10 uur vroeger dan in Nederland, en het kost ook zo'n 10 a 12 uur om er te komen. Een reis die overigens behoorlijk voorspoedig verliep: eerst naar Reykjavik vliegen. Daar hadden we een korte overstaptijd, inclusief cola, pizza, tosti en WiFi. Dan de lange vlucht richting Anchorage. Zoals elke vlucht was ook deze net een uurtje te lang, maar met een persoonlijk video systeem aan boord en uitzicht op de prachtige natuur van IJsland, Groenland en daarna iets wat op de Noordpool lijkt. (En ja, die natuur deed aan The secret life of Walter Mitty denken)

Het uitzicht over Groenland (met meer ijs dan in Ijsland)

Behalve de koffers (het duurde even voordat ze op de band hun rondjes draaiden) ging ook de rest op de luchthaven van Anchorage behoorlijk voorspoedig. Zeker omdat we een vriendelijk lachende douanebeambte hadden en bij het ophalen van de auto geen enkele vraag kregen over bijverzekeren, upgraden of iets anders. Onze Chevrolet Traverse stond al voor ons te wachten in de parkeergarage, en dat blijkt een prima bak te zijn. Rood, glimmend, airco en 3 USB aansluitingen. Wat wil een mens nog meer...


Inderdaad: wijn, ijs en brood. Dat ontbrak er nog maar aan. Dus vertrokken de dames naar de lokale supermarkt, terwijl de mannen het appartement bewaakten. Om na de extra avondmaaltijd collectief in te storten. Ik ben benieuwd hoe vroeg we morgen allemaal weer wakker zijn!