woensdag 5 augustus 2015

5 augustus. Ik heb maar een woord nodig

Vandaag in een woord? Beer! Dat is het belangrijkste wat we gezien hebben, kostte het meeste tijd en was zeker een van de meer memorabele momenten van deze vakantie.
Beren!


Om die beer te zien was het noodzakelijk ons vanmorgen eerst in lieslaarzen te hijsen. Gelukkig hadden ze die in allerlei maten en had onze piloot Charlie voor ondergetekende zelfs een waadbroek (zo'n broek met neopreen sokken waardoor ik helemaal droog bleef) in de juiste maat. Daarna hesen we onszelf de kleine chessna in, op weg naar de baai. Charlie had voor mij de beste manier om van mijn vliegangst af te komen: ik heb het grootste gedeelte van de reis het toestel zelf mogen besturen...

Mamabeer trekt zich niets aan van het feit dat wij met dat vliegtuig terug willen. En dat zij in de weg staat. 

Net voor de landing zag ik al een paar kleine beestjes spelen op het strand. Dacht ik. Want bij nader inzien bleken het toch al beren te zijn. Vervolgens ontdekten we het voordeel van zo'n watervliegtuig:  Dat het landt op het water. Dankzij de lieslaarzen konden wij dan in het water uitstappen en richting het droogvallende land gaan wandelen. Het vliegtuig kwam droog te staan, zoals bij ons de boten op het wad, en wij konden op zoek naar beren.

Het mag geen verrassing zijn dat we die ook hebben gevonden. Grote beren, kleine beren, beren die meer zwart waren en beren die meer bruinkleurig waren. Beren voor onze neus en ook, verrassing, beren die ons van achteren benaderden. Waarop Carlijn alsnog in de berenstress schoot, maar ook deze beer was alleen maar nieuwsgierig en wilde vissen vangen. We zagen beren waarbij we ons eerst klein maakten om ze te laten weten dat we niets kwaads in de zin hadden en beren waarbij we groot bleven om datzelfde te laten zien. Gelukkig snapte de gids/piloot zelf heel goed wanneer hij wat moest doen.
Natuurlijk zagen we mannetjes- en vrouwtjesberen en, uiteindelijk, een moederbeer met twee jong. Die zich behoorlijk vrij voelden en ervoor zorgden dat we met een flinke omweg naar het vliegtuig zijn terug gelopen.



Eigenlijk heb ik al te veel gezegd. Ik denk dat de foto's voor zich spreken. Wij zijn in elk geval helemaal vol met indrukken en hangen daarom nu wat onderuit om ze op ons te laten inwerken.
PS: wil je mij bereiken? Stuur dan Bart een sms of app. Mijn telefoon heeft eerder vandaag de geest gegeven...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten