7 augustus. Verhalen voor bij het haardvuur

Verplaatsdag vandaag! Dat betekent op tijd opstaan, alle spullen in de auto en op pad naar Seward. Omdat er maar een weg (de 1) naar Homer loopt, was het grootste deel van de reis dan ook de weg terug over diezelfde 1. Met als voordeel dat we nu de weg een beetje kende, dus op tijd konden stoppen om de kettingzaaghouwer (heet dat zo?) te zien. En om bij PW Knives een stoere mannenmes aan te schaffen. Een plek waar Carlijn en ik maar gewoon even naar de wc gingen want tegen zoveel testosteron kunnen wij niet op. 

We zijn in Alaska: iedereen rijdt een pickup!

Watson Lake was een mooie lunchplek met een watertje, picknicktafel en toilet. Alleen een beetje jammer van die ene mug die zijn lunch genoten heeft op het been van Carlijn. 

Weer tijd om verder te rijden, nog steeds op een bekende weg. Tot we bij Cooper's landing eindelijk rechtsaf mochten, richting Seward. Nieuwe bergen! Nieuwe gletsjers! Nieuwe mogelijkheden om te stoppen! Zoals bij Moose Creek. Een plek waarvan de Milepost meldt dat het in augustus en september vol vis zit, wat misschien wel beren aantrekt. Omdat niemand zich wilde laten kennen trokken we ons van die melding niets aan en gingen de trail op.

Precies drie meter later keken we elkaar geschrokken aan. Was het een vrachtwagen? Een remmende auto? Of toch een.... beer die we hoorden grommen? Lang hoefden we er niet over na te denken, want er kwam al heel snel een rennend stel van de trail af. Inderdaad, rennend, met de bear spray in de hand. Ze hadden in eerste instantie bij het viewpoint nog van een beer genoten, tot die beer besloot dat zij een gevaar waren voor zijn visvangst. Dat betekende dat ze langzaam achteruit liepen, bearspray klaar hadden en, nadat de beer uit het zicht was dus heel snel naar de parkeerplaats zijn gerend. 

Wat een schrik! En niet alleen voor hen. Ook wij besloten dat het best leuk was om zalm te bekijken, maar nou weer niet zo leuk dat we daar een risico voor wilden lopen. Ok, wij hebben wel genoeg aan het filmpje van een beer. Tijd om naar Seward te rijden, naar ons huisje te gaan en plannen voor morgen te gaan maken. 

De pubers en de zee bij Seward. Ja, het is hier nog steeds
mooi weer. 

En daar zit ik nu. Bij het kampvuur. Vergezeld door de lokale hond die ons al geadopteerd heeft als zijn tijdelijke verzorgers. Met een fikkie dat het natuurlijk heel goed doet als er stokken inzitten die een puntje hebben wat Jasper eraan gesneden heeft!

Is het geen plaatje? 

Ijs, kampvuur en familie. En een leenhond. Wat wil je
nog meer?