Dus toch maar weer vroeg opstaan, zodat we om 9.15 konden inchecken. Vroeg genoeg om een vaste plek bij het raam te veroveren. Een plek waar we de hele dag konden hangen/zitten/slapen, maar die ons ook uitzicht bood op al het moois dit gebied te bieden heeft. Natuurlijk werden we elke keer als er wildlife zichtbaar was (orka's, walvissen, zee otters enz.) op de hoogte gesteld door de kapitein. Daardoor konden we dan buiten gaan genieten van het uitzicht.
Dat was maar goed ook, aangezien zo'n wiebelige zee en stampende motor een heel goed slaapliedje vormen. Ook de rest was prima verzorgd: de paar zeezieke passagiers werden keurig, voorzien van een zakje, naar buiten begeleid, lunch werd aan boord geserveerd en er was altijd plek voor een praatje of een drankje.
Maar vertellen heeft eigenlijk niet zoveel waarde. De foto's zeggen het allemaal:
Clubje zee-otters in de haven van Seward |
Walvis! |
Zeeleeuwen |
Puffins |
Behalve al die zee-bewoners, bracht de vaart ons ook naar de Holgate gletsjer. Ontzettend imposant, als je er met je kleine bootje voor dobbert. Zeker als je dan ook nog af en toe wat ijs ziet afbrokkelen en in het water ziet vallen. Om het 5 seconden later ook te horen. Nog zo'n Titanic moment: in het water voor de gletsjer dobberen allerlei (relatief kleine) ijsschotsen. Daar kan de boot gewoon overheen. Zegt de kapitein. En aangezien ik dit blog gewoon met droge kleren aan zit te typen, had ze daar gelijk in.
|
De gletsjer |
Met al dat wild op ons netvlies en de wiebelende boot in de benen werd het tijd om naar huis te gaan. Waar nu iedereen alweer ligt te slapen. We hebben straks nog een vakantie nodig om hiervan bij te komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten