zondag 9 augustus 2015

9 augustus. Walvissen, orka's, zeeleeuwen, bald eagles

Na de drukke inspanning van gisteren - in elk geval voor sommigen van ons - was het tijd voor entertainment vandaag. Niet door een theatershow te bezoeken, maar in de vorm van een boottocht langs de diverse fjorden in de Kenaj omgeving. De boottocht was al heel lang geleden geboekt, maar de planning had niet beter gekund: vandaag regende het behoorlijk en de heren hadden nogal wat spierpijn.

Dus toch maar weer vroeg opstaan, zodat we om 9.15 konden inchecken. Vroeg genoeg om een vaste plek bij het raam te veroveren. Een plek waar we de hele dag konden hangen/zitten/slapen, maar die ons ook uitzicht bood op al het moois dit gebied te bieden heeft. Natuurlijk werden we elke keer als er wildlife zichtbaar was (orka's, walvissen, zee otters enz.) op de hoogte gesteld door de kapitein. Daardoor konden we dan buiten gaan genieten van het uitzicht. 
Dat was maar goed ook, aangezien zo'n wiebelige zee en stampende motor een heel goed slaapliedje vormen. Ook de rest was prima verzorgd: de paar zeezieke passagiers werden keurig, voorzien van een zakje, naar buiten begeleid, lunch werd aan boord geserveerd en er was altijd plek voor een praatje of een drankje. 

Maar vertellen heeft eigenlijk niet zoveel waarde. De foto's zeggen het allemaal:
Clubje zee-otters in de haven van Seward
Walvis!

Zeeleeuwen

Puffins
Behalve al die zee-bewoners, bracht de vaart ons ook naar de Holgate gletsjer. Ontzettend imposant, als je er met je kleine bootje voor dobbert. Zeker als je dan ook nog af en toe wat ijs ziet afbrokkelen en in het water ziet vallen. Om het 5 seconden later ook te horen. Nog zo'n Titanic moment: in het water voor de gletsjer dobberen allerlei (relatief kleine) ijsschotsen. Daar kan de boot gewoon overheen. Zegt de kapitein. En aangezien ik dit blog gewoon met droge kleren aan zit te typen, had ze daar gelijk in. 

De gletsjer
Uiteindelijk maakte de boot niet de hele tocht zoals op de kaart staat. Reden: de zee was toch wel erg wild en zelfs met antizeeziektepillen en antizeeziektepolsbandje zou dat toch te veel rotzooi gaan geven. Dat had echter louter voordelen: we waren daardoor wat vroeger bij Fox-Eiland (de plek van het avondeten) en konden daardoor meegenieten van de orka's die hun buik kwamen krabben op de stenen van het strand. Inderdaad: die grote imposante killer whales gaan heel af en toe heel dicht bij het strand liggen waardoor ze over de stenen kunnen schuiven. Dat levert hen een prettig gevoel op, en ons een mooi gezicht. Het eten op Fox-Eiland is dan misschien niet perfect - het wildlife gaf ons het gevoel wederom in een BBC documentaire te zitten!



Met al dat wild op ons netvlies en de wiebelende boot in de benen werd het tijd om naar huis te gaan. Waar nu iedereen alweer ligt te slapen. We hebben straks nog een vakantie nodig om hiervan bij te komen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten