15 augustus. Typical Alaskan birthday

Dat je je verjaardag viert met een zonnetje, een boottochtje en een bbq is niet zo bijzonder, zeker niet als je in augustus jarig bent. Als je die verjaardag echter viert in Fairbanks, Alaska, is het dat wel. Zeker als je ook nog 43 dollar aan goud op zak hebt!

Hoe die daar kwamen? Dankzij ons bezoek aan Golddredge 8. Behalve een touristentrekpleister (we ontdekten al snel 4 bussen met cruisevaarders) is het ook de manier om in 2 uur helemaal bijgepraat te worden over goud. Hoe het gevonden werd, wat de ontwikkeling was en hoeveel het opleverde. Na een blik vanaf een treintje op de historie van het goudzoeken en een reusachtige gold dredge (lees; een soort baggerboot die grond ophaalde en zeefde in de zoektocht naar goud) was het tijd om zelf aan de gang te gaan. Iedereen kreeg zijn/haar eigen zakje grond en kon op zoek naar goud. Het mooie; iedereen vond het ook. Je kon het laten wegen, we werden nog voorzien van koffie & thee & cookies en konden daarna weer met het treintje terug naar de start. 

De echte golddredge 8. Rechts ging de grond de machineboot in, links kwam het er weer uit.
En in het midden? Daar lag als het goed is al het goud.

Onze hoeveelheid goud

Omdat we nu al bijna 2 weken weg zijn, begint de vermoeidheid van het reizen erin te hakken. En omdat Bart jarig was mocht hij kiezen en togen we terug naar ons appartement om daar in de tuin te picknicken en relaxen.

Wat bleek? Bob, de eigenaar van het huis, was zijn boot aan het klaar maken. Dat vond hij tof, want van de kinderen mag hij niet meer alleen varen en ons meenemen in zijn boot was een mooi excuus om zelf weer het water op te gaan. Er was een mecanicien en wat technisch gesleutel voor nodig, maar uiteindelijk konden we onszelf - inclusief zijn vrouw Martha - in de boot laden.

Dat was echt bijzonder gaaf. Met veel vermogen voeren we allereerst upstream door heel Fairbanks

Carlijns uitzicht vanaf de boot

Kids + Martha in de boot

Daardoor zagen we alle, bijzonder grote, optrekjes die dit dorp kent. Ondanks de herrie van de motor was het een heel relaxte manier om een paar uur op het water te spenderen. Gevolgd door een paar uur in de tuin met het speelgoed van de eigenaars, de hond van de buren, wortels uit de groentetuin van de eigenaresse en de bbq die hier ook staat. Wat een toplocatie is dit!

Oh ja... Morgen reizen we verder. Mogelijk dat het wifi in Chitina er niet / niet zo goed is. Of dat ik de laptop niet meeneem in het vliegtuig naar de Kennicott Lodge. In beide gevallen moet je toch echt even wachten op de updates van deze blog;-)