Toch hebben we wel wat foto's van de zeeleeuwen. Net zoals van de walvis die we onderweg zagen, de dall's bruinvis (die eruit ziet als een kleine orka), de puffins die in het water doken, de onvermijdelijke bald eagle en de zee-otters. Gewoon, omdat het gaaf blijft om die beesten te zien.
 |
| Zeeotters op een ijsberg |
 |
| Zgn. Dall Bruinvissen |
 |
| Het lijkt net Thailand. Toch is het Alaska |
 |
| Puffins! |
 |
| Ruziemakende & zalmetende Seelions |
 |
| Walvisstaart! |
De 8 uur durende boottocht leidde ons langs tal van mooie plekjes. Zo was er een kleine grot waarin misschien wel puffins zaten en in elk geval een mooi plaatje opleverde. De omgeving zelf was echter het meest fotogeniek. De hele weg zagen we bergen en gletsjers. Grote bergen, kleine bergen, gletsjers ver weg en gletsjers dicht bij. En uiteindelijk, de ultieme gletsjer, de Columbia gletsjer.
Daar mag ik wel een paar regels wit voor laten. Wat een imposant gezicht. Vanaf het water is de gletsjer zo'n 100 meter hoog. En hoewel we op minimaal 400 meter afstand bleven, was het een imposant gezicht. Af en toe hoorden we ijs van de gletsjer afkalven, en zagen het dan vervolgens in de zee storten. Soms gevolgd door het wiebelen van de boot als reactie op de 'schokgolf'. Want wat voor ons, op die afstand, een klein ijsballetje lijkt, is in werkelijkheid een stuk ijs ter grootte van een auto.
 |
| Zee otters op de ijsberg |
 |
| 100 meter hoog |
 |
| Ijs stort in zee |
 |
| Grote ijsgletsjer en ijsberg |
Omgeven door ijsschotsen, afkomstig van de gletsjer, en de gletsjer zelf, liet Fred ons zo'n uur ronddobberen. Weliswaar koud, maar zo indrukwekkend dat we daar weinig van merkten. Eigenlijk spreken de foto's voor zich. Een korte, eerste selectie vind je hierboven.
De terugweg ging voorspoedig: zonnetje, dobberend bootje en een pracht uitzicht. Zoals Bart al zegt op zijn Facebook: onbeschoft indrukwekkend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten