3 Augustus. Dat zijn grote...

2 mannen en hun helm

De eerste hele dag in Alaska begon vroeg. Hoewel de meeste van ons goed geslapen hadden, was het om half 8 toch echt al tijd voor ontbijt. Met pannenkoeken, met eitjes uit de tuin van ons appartement. Zo luxe, het leek wel vakantie!

Na een kort verkenningsrondje van de heren, was het tijd om voor de dames fietsen te huren en de Tony Knowles Coastal Trail te gaan fietsen. En dat niet op zomaar een fiets: de fietsen van Jasper en Bart hoorden bij het appartement en die van Bart was een zgn fat tyre fiets. Oftewel: een gewone fiets met hele dikke grote banden. Die het overigens niet alleen op sneeuw en zand goed deden, maar gelukkig ook op een gewoon fietspad.

Een fiets met hele grote banden. En een gewone fiets. 

Een doorkijkje tijdens de fietstocht

De terugweg, na de lunch, was het moment om regelmatig te stoppen. Bijvoorbeeld om een bordje te lezen met informatie over de trail. Of om toch nog even naar het (keien)strand te lopen en een keitje op de zee te keilen in de hoop dat het stuitert. We stopten ook bij het punt waar we, heel bijzonder, de hele grote Mount McKinley konden zien - die zo'n 200 km verderop staat. Maar vooral ook om bij een klein ijstentje bij een speeltuin een hele grote ijs te eten, in de hoop dat het energie op zou leveren.

De oma foto: 2 pubers voor een toren vol met graffiti

Genoeg energie in elk geval om de tocht uit te fietsen en daarna nog een korte wandeling door Anchorage centrum te maken. Waar ze gelukkig een hele grote mall hadden, zodat Carlijn haar hart kon ophalen bij Sephora en Jasper nieuwe schoenen kon aanschaffen. Gelukkig, want de schoenen die hij bij zich had waren blijkbaar toch net iets te klein.

Was het gek dat we toen allemaal een hele grote terugslag kregen? Die alleen met cola, chips, rust en wifi op te lossen was? Want dat was wat we daarop deden. Terug naar het appartement, bijkomen en klaarmaken voor het avond eten. Bij HardRock Cafe vanzelfsprekend, want die hebben ze hier ook!